وقتی در یک دقیقه به پایان بازی موفق شدیم یک برد جذاب و تاریخی در جام جهانی بدست بیاوریم و اولین بار باشد که اولین بازی مان را در جام جهانی می بریم، یک لحظه تمام تلخی های این روزها را فراموش کردیم، یک لحظه غرق در شادی. به خیابان رفتیم و شادی هایمان را با یکدیگر برگزار کردیم، ولی دیدین برخی از افراد ما را خیلی ناراحت کرد، کسانی که شاد بودن را بلد نیستند، ما بردیم، تحت هر شرایطی، حتی با شانس و یا با گل به خوردی، ما بردیم، ولی دیدن کسانی که در این لحظه به جای شادی طعنه می زنند که مگر چه تیمی با برده ایم؟ تازه با گل به خوردی برده ایم! ملت الکی شاد و هزران فاز منفی دیگر.
ما جایی زندگی می کنیم که برای شاد بودن باید دنبال هر بهانه ای باشیم، بهانه برای ناراحتی هر روز تکرار می شود، لازم نیست که از شادی ها هم غم بسازیم، من امروز از دیدن این افراد خیلی ناراحت شدم، افرادی که شاید در زندگی شان هیچ وقت طعم شادی را نچشند.
برای شاد بودن دنبال بهانه باشید، پیروزی امشب یک بهانه بزرگ است، ما بردیم، تحت هر شرایطی ما بردیم، پس شاد باشیم، اینجا فرصت برای شادی به ندرت پیش می آید، فرصت ها را برای شادی بقاپیم.
